- otępieni|e
- Ⅰ sv
Ⅱ n sgt
1. (apatia) torpor, stupor
- po śmierci żony wpadł w otępienie after his wife’s death he sank into a state of torpor- otępienie lekami drug stupor2. Med., Psych. dementia- otępienie starcze senile dementia
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary. 2003.